Η εξέλιξη του ηλεκτρικού σίδερου
Η ιδέα του ισιώματος των ρούχων είναι πολύ παλιά. Ξεκινά με εργαλεία ισιώματος φτιαγμένα από ξύλο, γυαλί ή μάρμαρο, ενώ η όλη διαδικασία βελτιώθηκε με την προσθήκη της θερμότητας. Έτσι βαριές πέτρες ζεσταίνονται στο τζάκι και χρησιμοποιούνταν για να πιέσουν τα ρούχα.
Το σίδερο χρησιμοποιείται στα ρούχα από τον 15ο αιώνα. Τότε, για να σιδερώσουν, απλά ζέσταιναν μεταλλικές πλάκες στην εστία του σπιτιού Αργότερα το σίδερο έγινε κανονική μεταλλική συσκευή, περίπου στο σχήμα που το γνωρίζουμε σήμερα. Τα πρώτα σίδερα ζεσταίνονται πάνω σε μια ανοιχτή φωτιά, αλλά οι επόμενες βελτιωμένες εκδόσεις περιλαμβάνουν κούφια σίδερα. Αργότερα το σίδερο έγινε κανονική μεταλλική συσκευή, περίπου στο σχήμα που το γνωρίζουμε σήμερα, με κάρβουνα που τοποθετούνταν στο εσωτερικό του, πάνω από την πλάκα. Ο Henry W. Seely ( Η.Π.Α.) εφηύρε το ηλεκτρικό σίδερο και βελτίωσε την κατασκευή του το 1883 με ένα ηλεκτρικό σίδερο χωρίς καλώδια.
Τοποθετούνταν σε μία ειδική υποδοχή, όπου θερμαινόταν και στη συνέχεια από εκεί, ο χρήστης το χρησιμοποιούσε για να σιδερώσει χωρίς να επιβαρύνεται με τη χρήση του καλωδίου. Τα ηλεκτρικά σίδερα άρχισαν να διαδίδονται, καθώς σταδιακά βελτιώνονταν. Το 1926 στη Νέα Υόρκη η εταιρεία στεγνοκαθαρισμού Eldec εισήγαγε στην αγορά το πρώτο σίδερο ατμού. Το ηλεκτρικό σίδερο μετατρέπει ηλεκτρική ενέργεια σε θερμότητα και τη μεταφέρει σε έναν μεταλλικό πάτο.
Ένας θερμοστάτης περιορίζει την θερμοκρασία σε 220 °C. Ένα μικρό δοχείο περιέχει το απαραίτητο νερό (συνήθως αποσταγμένο) που μετατρέπεται σε ατμό και βοηθάει στο σιδέρωμα, μαλακώνοντας τις ίνες των ρούχων. Τα σύγχρονα σίδερα λειτουργούν με ηλεκτρικό ρεύμα.
Επιμέλεια: Ευγενία Μ. πηγή: stin-st-taxi.blogspot.gr