Όλες οι επίσημες δογματικές θρησκείες είναι εσφαλμένες και δεν πρέπειποτέ να γίνονται ολοκληρωτικά αποδεκτές από όποιον σέβεται τον εαυτό του.
Η Υπατία (370-416 μ.Χ.) ήταν Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός που έζησε στην Αλεξάνδρεια την εποχή της Ρωμαϊκής Κυριαρχίας.
Κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, έλαβε με τις φροντίδες του πατέρα της πολύ καλή εκπαίδευση και ταξίδεψε στην Ιταλία και στην Αθήνα όπου παρακολούθησε μαθήματα στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας. Επίσης μαθήτευσε κοντά στο Πρόκλο και τον Ιεροκλή, ενώ επηρεάστηκε φιλοσοφικά από τους νεοπλατωνικούς Πλωτίνο και Ιάμβλιχο.
Επιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια έγινε επικεφαλής της εκεί σχολής των Πλατωνιστών (400 μ.Χ.), δίδαξε φιλοσοφία και μαθηματικά και αποτέλεσε πόλο έλξης για τους διανοούμενους της εποχής. Η Αλεξάνδρεια εκείνο τον καιρό ήταν ελεύθερη από μισογυνικές παραδόσεις που ίσχυαν στην υπόλοιπη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Αν και οι Ρωμαίοι ανάγκαζαν τις κατεκτημένες περιοχές να ακολουθούν τους νόμους τους, οι κατακτημένοι είχαν μια σχετική αυτονομία, με αποτέλεσμα ειδικά στην Αλεξάνδρεια να συνυπάρχουν ελληνικοί, ρωμαϊκοί και αιγυπτιακοί νόμοι.
Η Υπατία ακολουθούσε τους ελληνικούς νόμους και μπορούσε να κατέχει γη και δικό της σπίτι, να έχει δική της επιχείρηση χωρίς κάποιον επιβλέποντα και να ζει ανεξάρτητη, πράγμα αδιανόητο για την υπόλοιπη Αίγυπτο. Φορώντας την κλασική χλαμύδα των φιλόσοφων δίδασκε δημόσια για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη σε κοινό αποτελούμενο από ειδωλολάτρες και χριστιανούς ενώ σε μικρές ομάδες μαθητών, σε κάποιου είδους δημόσιο γραφείο, δίδασκε φιλοσοφία και ρητορική.
Η Υπατία σχολίασε την Αριθμητική του Διόφαντου, έγραψε τον Αστρονομικό Κανόνα και τελειοποίησε τον Κώνο του Απολλώνιου.
Επίσης βοήθησε τον μαθητή της Συνέσιο στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδρόμετρου. Δυστυχώς παρότι η ίδια υπήρξε πολυγραφότατη κανένα από τα έργα της δεν σώζεται και έχουμε μόνο αναφορές για αυτά.
Πολλοί από τους μαθητές της ανήκαν στους ανώτατους κύκλους της αριστοκρατίας και έγιναν σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο επίσκοπος Κυρήνης Συνέσιος και ο ρωμαίος έπαρχος της Αλεξανδρείας Ορέστης με τον οποίο συναντιόντουσαν συχνά και μιλούσαν κυρίως για πολιτικά ζητήματα.
Κατά την διάρκεια της ζωής της Υπατίας η ρωμαική αυτοκρατορία μετατρεπόταν σε χριστιανική όμως η Υπατία παρέμενε πιστή στην αρχαιοελληνική θρησκεία, οι χριστιανοί ήταν πολύ εχθρικοί με αυτήν.
To 416 υπήρχε πολύ ένταση και μίσος στην Αλεξάνδρεια και ο έπαρχος Ορέστης βρισκόταν σε αντιπαράθεση με τον αρχιεπίσκοπο Κύριλλο. Κατηγορούσαν τον Ορέστη και την Υπατία πως έκαναν θυσίες στους Ελληνικούς θεούς κι ότι ήταν ειδωλολάτρες σε αντίθεση με το νόμο του Θεοδοσίου που απαγόρευε την ειδωλολατρία.
Όταν ένας μοναχός ονόματι Αμμώνιος πέθανε, επειδή είχε πετάξει μία πέτρα στον έπαρχο, ο Κύριλλος και οι άλλοι χριστιανοί στράφηκαν ενάντια στην Υπατία, αποκαλώντας την μάγισσα και ιέρεια. Για τον θάνατό της υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με το ποιος ήταν υπεύθυνος, η επικρατούσα θέλει να έχει δώσει την διαταγή ο Κύριλλος.
Ο φόνος της περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού ως εξής: «Οι περισσότεροι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της.
Ωστόσο, κάποιοι την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, την κατηγόρησαν ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου.
Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν.
/tvxs.gr/
Comments